ความรู้เกี่ยวกับการบริหารธุรกิจ

ธุรกิจ

ธุรกิจ หรือกิจการ เป็นองค์การที่เกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนสินค้า บริการหรือทั้งสินค้าและบริการแก่ผู้บริโภค ธุรกิจนั้นโดดเด่นในระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ซึ่งธุรกิจส่วนมากมีเอกชนเป็นเจ้าของ และบริหารจัดการเพื่อให้ได้กำไร และเพิ่มความมั่งคั่งแก่เจ้าของธุรกิจ ธุรกิจยังอาจเป็นประเภทไม่แสวงหาผลกำไรหรือมีรัฐเป็นเจ้าของก็ได้ ธุรกิจที่มีหลายปัจเจกบุคคลเป็นเจ้าของอาจเรียกว่า บริษัท แม้คำว่า "บริษัท" จะมีความหมายที่เจาะจงกว่านั้น

คำว่า "ธุรกิจ" มีความหมายครอบคลุมเรื่องเกี่ยวกับการค้าอย่างน้อย 3 เรื่อง คือ

ตัวองค์กรการค้า, อุตสาหกรรม หรือบริษัท หรือที่เรียกกันว่า "องค์กรธุรกิจ"

กิจกรรมที่เกี่ยวกับการค้า, อาชีพ และอุตสาหกรรม เช่นในคำพูด "ธุรกิจเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ ตามสภาพตลาด"

ส่วนของกิจกรรมทางเศรษฐศาสตร์ เช่น "ธุรกิจเพลง" หรือ "ธุรกิจคอมพิวเตอร์" (ดู อุตสาหกรรม)

บทความนี้จะเน้นไปที่ความหมายอันแรก แต่ก็จะมีลิงก์ไปยังหัวข้ออื่น ๆ ที่เกี่ยวกับธุรกิจและการบริหารจัดการตามความหมายที่สองด้วยเช่นกัน

ประเภทขององค์กรธุรกิจ[แก้]

มีวิธีการแยกแยะประเภทขององค์กรธุรกิจได้หลากหลายแบบ วิธีหนึ่งที่ใช้กันโดยทั่วไป คือ ดูจากกิจกรรมหลักที่สร้างรายได้ให้กับองค์กรธุรกิจนั้น ๆ ตัวอย่างเช่น

ผู้ผลิต - ผลิตสินค้าจากวัตถุดิบหรือชิ้นส่วน เช่น ผลิตกระดาษ, เหล็กกล้า หรือการประกอบรถยนต์จากชิ้นส่วนต่าง ๆ

ธุรกิจบริการ - ให้บริการแรงงาน, ความรู้ หรือสินค้าที่จับต้องไม่ได้ มีรายได้จากการคิดค่าแรงงานหรือค่าบริการ เช่น การทาสีบ้าน, ให้คำปรึกษา และร้านอาหาร

ร้านค้าปลีกและผู้จัดจำหน่าย - เป็นพ่อค้าคนกลางที่รับสินค้าจากผู้ผลิตมาจัดจำหน่ายให้กับลูกค้าที่เป็นกลุ่มเป้าหมาย ไม่ว่าจะด้วยการจำหน่ายหน้าร้าน, คลังสินค้า หรือผ่านแค็ตตาล็อกก็ตาม

ธุรกิจเกษตรกรรมและเหมืองแร่ - ผลิตวัตถุดิบต้นน้ำ เช่น พืชพรรณธรรมชาติ และแร่ต่าง ๆ

สถาบันการเงิน - รวมถึงธนาคาร และบริษัทที่สร้างผลกำไรผ่านการลงทุน และการบริหารเงินทุน

ธุรกิจสารสนเทศ - มีรายได้จากการขายสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา รวมถึง ผู้ผลิตภาพยนตร์, สำนักพิมพ์ และบริษัทพัฒนาซอฟต์แวร์

สาธารณูปโภค - ให้บริการสาธารณูปโภคขั้นพื้นฐาน เช่น ประปา, ไฟฟ้า, กำจัดขยะ โดยมากจะเป็นหน่วยงานรัฐวิสาหกิจหรือสัมปทาน

อสังหาริมทรัพย์ - สร้างรายได้จากการขาย, ให้เช่า, พัฒนา และบริหาร ที่ดิน, บ้าน และอาคารต่าง ๆ

ธุรกิจขนส่ง - บริการนำส่งสินค้าจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง มีรายได้จากค่าขนส่ง

ธุรกิจรถยนต์ - องค์กรธุรกิจที่ดำเนินการเกี่ยวกับรถยนต์ ไม่ว่าจะเป็นการนำเข้า การขาย การซ่อม และการบริการ ก่อตั้งขึ้นมาเพื่อมุ่งเน้นในการแสวงหาผลกำไร

ธุรกิจที่ปรึกษาธุรกิจ - ให้บริการที่ปรึกษาธุรกิจ โดยมีรูปแบบการคิดค่าบริการเป็นแบบรายเดือนหรือคิดตามมูลค่างาน เช่น ที่ปรึกษาด้านการ

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%98%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%88

รูปที่ 1  ตัวอย่างของธุรกิจทั่วไป

ที่มา : ครูสุรนาถ ปูชนียพงศกร

     

ธุรกิจ(Business) หมายถึง  การกระทำหรือกิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์ที่ดำเนินงานเกี่ยวกับสถาบันการผลิต  การจำหน่าย  และการให้บริการ  โดยกลุ่มบุคคลมีการกระทำร่วมกันเพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายเดียวกัน  คือ  กำไร  หรือรายได้  เป็นการตอบแทนการลงทุนด้วยทรัพย์สินและแรงงานในกิจกรรมนั้น  การกระทำดังกล่าวอาจจะเสี่ยงต่อการขาดทุนด้วย

      ความหมายของธุรกิจอาจกล่าวได้กว้าง ๆ  ว่า  ธุรกิจเป็นกิจกรรมทางด้านเศรษฐกิจและการพาณิชย์ที่มีเป้าหมายทางด้านกำไรในการจัดหาสินค้าและบริการ  เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค  หรือ

      ธุรกิจ หมายถึง  กิจกรรมที่เกี่ยวกับธนาคาร  กาขนส่ง  การก่อสร้าง  การทำเหมืองแร่  และการให้บริการ หรือ

      ธุรกิจ หมายถึง  ขบวนการทั้งปวงของการนำทรัพยากรธรรมชาติมาเปลี่ยนสภาพด้วยขบวนการต่าง  ๆ จนเป็นสินค้าและนำไปจำหน่ายให้แก่ผู้บริโภค

ในสังคมล้อมรอบตัวเราสามารถมองเห็นการประกอบธุรกิจและกิจกรรมที่เกี่ยวข้องตลาดเวลาในฐานะผู้ผลิต  และผู้บริโภค  ธุรกิจการผลิต  ได้แก่  โรงงานอุตสาหกรรมต่าง ๆ ที่ผลิตสินค้า  ผู้ผลิตสินค้าขนาดย่อม  ธุรกิจซื้อขายสินค้า  ได้แก่  ร้านค้าประเภทต่าง ๆ คนกลางที่เกี่ยวข้องกับการซื้อขาย กิจการธนาคาร  การประกันภัย  การขนส่ง  การเก็บรักษาสินค้า  การให้บริการของภาครัฐและเอกชน  เป็นต้น

      สรุป  ธุรกิจเป็นกิจกรรมใด  ๆ ที่ก่อให้เกิดสินค้าและบริการ  เพื่อการแลกเปลี่ยนซื้อขายโดยมีวัตถุประสงค์จะได้รับประโยชน์จากการดำเนินกิจกรรมนั้นคือ

1.  ธุรกิจการผลิตสินค้าและบริการ

     มนุษย์มีความต้องการสินค้าและบริการแตกต่างกัน  เช่น  มีความต้องการสินค้าที่จำเป็นต่อการดำรงชีพ  คือ  อาหาร  เครื่องนุ่งห่ม  ยารักษาโรค  และที่อยู่อาศัย  ส่วนบางคนอาจจะมีความต้องการสินค้าฟุ่มเฟือย  เช่น  เครื่องสำอาง  เสื้อผ้าราคาแพง  เครื่องประดับ  ฯลฯ  เพื่อตอบสนองความต้องการดังกล่าว  องค์กรธุรกิจและบุคคลที่เกี่ยวข้องจึงเป็นผู้ผลิตสินค้าและบริการ

                2.  ธุรกิจมีการซื้อขาย

     ในสังคมที่มีระบบเศรษฐกิจแบบง่าย  ๆ ซึ่งแต่ละคนสามารถจัดหาสิ่งของต่างๆ ตอบสนองความต้องการของตนเองและครอบครัวได้  ด้วยการผลิตเครื่องนุ่งห่ม  จัดหาอาหารและสร้างบ้านอยู่อาศัยด้วยตนเอง  หากบุคคลใดบุคคลหนึ่งมีสิ่งของเหล่านั้นเหลือใช้  จะนำไปแลกเปลี่ยนกับบุคคลอื่น  ก่อให้เกิดระบบแลกเปลี่ยน  (Barter System) 

ระบบการแลกเปลี่ยนได้เปลี่ยนแปลงไป  เนื่องจากมีความซับซ้อนและยุ่งยาก  แต่ละคนมีความต้องการไม่ตรงกัน   ขาดความยุติธรรมในการแลกเปลี่ยน  จึงเกิดระบบตลาด  จะเห็นได้จากมีผู้ผลิตสินค้าและบริการนำสินค้ามาขายเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค  โดยใช้เงินเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน  ดังนั้น  ผู้ผลิตจึงเป็นทั้งผู้ผลิต  ผู้เก็บรักษา และเป็นผู้จำหน่ายต่อให้กับพ่อค้าคนกลางหรือเป็นคนกลางที่ซื้อสินค้ามาแล้วจำหน่ายให้กับผู้บริโภคคนสุดท้าย

     ส่วนธุรกิจบริการผู้ขายหรือผู้ให้บริการ  ได้แก่  องค์กรภาครัฐในรูปของรัฐวิสาหกิจ  เช่น  องค์การขนส่งมวลชนกรุงเทพ  การท่าเรือแห่งประเทศไทย  และองค์กรภายนอกเอกชน  คือ  บริษัทขนส่งของผู้ประกอบการต่าง กๆ นอกจากนี้มีธนาคารพาณิชย์  ผู้ประกอบการคลังสินค้า ฯลฯ  ทำหน้าที่ให้บริการแก่ผู้ผลิตและผู้บริโภคได้รับความสะดวกสบายและตอบสนองความต้องการได้อย่างครบครัน  ธุรกิจจึงเป็นผู้ผลิต  ผู้ขายหรือจำหน่ายและผู้ให้บริการ

3.  ธุรกิจมีผลกำไร

     เป้าหมายของผู้ประกอบการที่ดำเนินธุรกิจ  คือ  ผลกำไร  มีความรู้ความสามารถในการผลิต  ความสามารถหาแหล่งสินค้า  รู้จักวิเคราะห์ความต้องการของลูกค้า  ต้นทุนสินค้า  และค่าใช้จ่าย  ขณะเดียวกันก็มีความเสี่ยงต่อการขาดทุน  จึงจำเป็นต้องดำเนินกิจกรรมด้วยความละเอียดรอบคอบ

1.2 วัตถุประสงค์ของธุรกิจ

      ผู้ประกอบการมีวัตถุประสงค์ในการดำเนินธุรกิจ  ดังนี้

      1.2.1  ผลกำไร(Profit)

            วัตถุประสงค์สำคัญของการดำเนินธุรกิจ  คือ  ผลกำไร ซึ่งเป็นผลตอบแทนของการลงทุนจากทรัพย์สิน  จากแรงกายและความรู้ความสามารถ  ผลกำไรจึงเป็นสิ่งจูงใจให้ดำเนินกิจกรรมต่อไป  หากธุรกิจไม่มีผลกำไร ก็จะไม่สามารถดำเนินการต่อไปได้  ดังนั้นผู้ผลิตเมื่อผลิตสินค้าและบริการแล้วจะต้องขายได้สูงกว่าต้นทุนและค่าใช้จ่าย  ผลต่างคือกำไรจากการประกอบการ  ซึ่งจะทำให้กิจการมีความเจริญเติบโต

      1.2.2  ความอยู่รอด (Survival)

            เมื่อผู้ประกอบการตัดสินใจดำเนินธุรกิจแล้วย่อมต้องการให้ธุรกิจประสบความสำเร็จ  และมีอายุของกิจการยาวนาน  เพื่อทำหน้าที่ผลิตสินค้าและบริการตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค  และเป็นความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุด  แต่จะทวีความต้องการมากขึ้น  ทำให้ธุรกิจดำเนินการไปได้

      1.2.3  ความรับผิดชอบต่อสังคม(Social Responsibilities)

            ผู้ประกอบการที่ดีจะต้องกำหนดวัตถุประสงค์ให้สอดคล้องกับความรับผิดชอบของธุรกิจ  คือ  มีความซื่อสัตย์กับลูกค้า  สังคมและสิ่งแวดล้อม  ด้วยการพัฒนาสังคม  ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้บริโภคให้ดีขึ้น  มีความยุติธรรมกับทุกคนในสังคม  ประพฤติปฏิบัติตนถูกต้องตามกฎหมาย  ไม่ขัดต่อศีลธรรม  ขนบธรรมเนียมประเพณีของสังคม  เช่น  ไม่ผลิตหรือค้าขายสิ่งเสพติดผิดกฎหมาย  ไม่ปลอมปนสินค้า  ไม่ใช้แรงงานเด็ก  ฯลฯ 

1.3 ประโยชน์ของธุรกิจ

      ธุรกิจมีประโยชน์ต่อประชาชน สังคม  และประเทศชาติ  ดังนี้

      1.   ทำให้เกิดกระบวนการผลิตสินค้าและบริการ เพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์  ซึ่งมีความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด  เช่น  เมื่อเรามีบ้านแล้วย่อมต้องการเฟอร์นิเจอร์  เครื่องปรับอากาศ  เครื่องอำนวยความสะดวกสบายต่าง ๆ ภายในบ้าน  

      2.  ช่วยกระจายสินค้าจากผู้ผลิตไปสู่ผู้บริโภค องค์กรธุรกิจเมื่อผลิตสินค้าแล้วย่อมต้องการขายหรือจำหน่ายสินค้าออกสู่ผู้บริโภคซึ่งอยู่กระจายตามส่วนต่าง ๆ ของประเทศหรือกระจายอยู่ทั่วโลก  จึงจำเป็นต้องมีธุรกิจอื่นมาทำหน้าที่กระจายสินค้าไปสู่ผู้บริโภคเหล่านั้นได้  เช่น  มีระบบคนกลาง ได้แก่  พ่อค้าส่ง  พ่อค้าปลีก  ตัวแทนจำหน่ายและนายหน้า  มีระบบการขนส่ง  การคลังสินค้าเข้ามาเกี่ยวข้อง ฯลฯ

       3.   เกิดการจ้างงาน ธุรกิจจำเป็นต้องจ้างบุคคลอื่นเข้ามาทำงานในกิจการ  ทำให้ประชาชนมีรายได้จากการทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมของผู้ผลิต  หรือการเป็นพนักงานขายในร้านค้าปลีกต่าง ๆ ทำให้มีรายได้  เมื่อคนมีรายได้จะนำไปซื้อหาสินค้าและบริการต่าง ๆ ที่จำเป็นต่อการครองชีพได้  ดังนั้นการจ้างงานจึงเป็นการช่วยลดปัญหาการว่างงานและปัญหาทางสังคมด้วย

      4. ช่วยให้ประชาชนมีมาตรฐานการครองชีพดีขึ้น การที่ประชาชนซึ่งอยู่ห่างไกลความเจริญมีงานทำและมีรายได้จากองค์กรธุรกิจ  ทำให้มีโอกาสได้เลือกซื้อสินค้าและบริการที่มีคุณภาพดีขึ้น  เกิดมาตรฐานการครองชีพสูงขึ้นด้วย

       5.  สร้างรายได้ให้กับรัฐ จากการประกอบการของธุรกิจทำให้มีรายได้  แล้วนำไปเสียภาษีและค่าธรรมเนียมต่าง  ๆ  ให้กับรัฐบาล  เงินภาษีที่รัฐได้รับจะนำไปพัฒนาประเทศ  เช่น  การสร้างถนน  การให้บริการสาธารณูปโภคต่าง ๆ เป็นต้น

      6.  เกิดความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี  กิจกรรมทางธุรกิจก่อให้เกิดความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี  เช่น  มีเครื่องจักรที่ทันสมัยในการผลิตสินค้า  มีเครื่องมือสื่อสารที่ก้าวหน้าทางเทคโนโลยี  เช่น  จานดาวเทียม  โทรศัพท์มือถือ  ตลอดจนมีเครื่องมือต่าง ๆ ที่อำนวยความสะดวกในการซื้อขาย  เช่น  อินเตอร์เน็ต  เป็นต้น

      7.  ช่วยพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ เกิดจากการผลิตสินค้าและบริการที่มีคุณภาพ  และมาตรฐานที่ดี  เป็นที่ยอมรับของผู้บริโภค  สามารถนำออกไปจำหน่ายต่างประเทศ  ทำให้มีรายได้เข้าประเทศมากขึ้น  เศรษฐกิจของประเทศก็ดีขึ้น  ดังนั้นธุรกิจจึงมีส่วนช่วยพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศด้วย

 

ธุรกิจแบ่งตามลักษณะของกิจกรรมที่กระทำได้  8  ประเภทคือ

2.1  ธุรกิจเกษตร(Agriculture)

   

   ธุรกิจการเกษตรเป็นธุรกิจพื้นฐานของคนไทยที่ยึดถือเป็นอาชีพมาช้านาน  ได้แก่  การทำนา  ทำสวน  ทำไร่  การประมง  การเลี้ยงสัตว์  และการทำป่าไม้

2.2. ธุรกิจเหมืองแร่(Mineral) 

      

ธุรกิจเหมืองแร่เป็นธุรกิจที่เกี่ยวกับการขุดเจาะนำเอาทรัพยากรธรรมชาติต่าง ๆ มาใช้  เช่น  ถ่านหิน  ดีบุก  น้ำมัน  ปูนซีเมนต์ ฯลฯ

2.3  ธุรกิจอุตสาหกรรม(Manufacturing) 

     

 ธุรกิจอุตสาหกรรมเป็นธุรกิจการผลิตและบริการทั่วไปทั้งอุตสาหกรรม  ขนาดย่อมและขนาดใหญ่  ซึ่งแบ่งได้ดังนี้

       2.3.1  อุตสาหกรรมในครัวเรือน หรือุตสาหกรรมขนาดย่อม

            ธุรกิจประเภทนี้เป็นอุตสาหกรรมขนาดเล็กใช้แรงงานจากสมาชิกในครอบครัว โดยใช้เวลาว่างจากการประกอบอาชีพหลักให้เกิดประโยชน์ วัสดุต่างๆ หาได้ในท้องถิ่น ผลิตภัณฑ์เป็นภูมิปัญญาในท้องถิ่น สืบทอดจากบรรพบุรุษ เช่น อุตสาหกรรมจักสานอุตสาหกรรมทอผ้า อุตสาหกรรมเครื่องปั้นดินเผา อุตสาหกรรมอาหารสำเร็จรูป ฯลฯ

       2.3.2  อุตสาหกรรมโรงงาน

            อุตสาหกรรมโรงงานเป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่มี่มีการผลิตสินค้าจากโรงงานถาวร มีเครื่องจักรที่ทันสมัย และเกิดการจ้างแรงงานจากบุคคลภายนอก และใช้เงินลงทุนจำนวนมาก มีกระบวนการผลิตที่ดี ผลผลิตที่ได้จึงมีคุณภาพดีและปริมาณจำนวนมาก เช่น สบู่ ยาสีฟัน ผงซักฟอก  เสื้อผ้าสำเร็จรูป อาหาร รถยนต์ ฯลฯ

2.4  ธุรกิจก่อสร้าง(Cnostruction)

     

  ธุรกิจก่อสร้างเป็นอุตสาหกรรมที่ทำต่อเนื่องจากอุตสาหกรรมต่างๆ ที่กล่าวข้างต้น โดยนำเอาผลผลิตของอุตสาหกรรมมาใช้ เช่น การสร้างอาคารที่อยู่อาศัย ถนน สะพาน เขื่อน ทางระบายน้ำ เป็นต้น

2.5  ธุรกิจการพาณิชย์(Commercial) 

       

ธุรกิจการพาณิชย์เป็นธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการตลาด มีการกระจายสินค้าไปสู่ผู้บริโภค ทำให้ซื้อหาสินค้าต่างๆ ได้สะดวกสบายตามความต้องการ ซึ่งต้องอาศัยคนกลางดำเนินธุรกิจ ได้แก่ พ่อค้าส่ง พ่อค้าปลีก นายหน้าและตัวแทนจำหน่าย

2.6  ธุรกิจการเงิน(Financial) 

    

   ธุรกิจการเงินเป็นธุรกิจที่ส่งเสริมให้ธุรกิจต่างๆ มีความคล่องตัวมากยิ่งขึ้นเพราะเป็นองค์กรทีให้ความช่วยเหลือผู้ประกอบการด้านการเงิน และการลงทุน เช่น การซื้อที่ดิน การสร้างโรงงาน การซื้อเครื่องจักร วัตถุดิบ ค่าจ้างแรงงาน นอกจากนี้การจัดจำหน่ายก็ต้องใช้เงินลงทุนซื้อสินค้าเพื่อขายต่อ การเก็บรักษาสินค้า ค่าใช้จ่ายในการขนส่ง ค่าโฆษณา ผู้ประกอบการสามารถพึ่งพาธุรกิจการเงินได้ด้วยการกู้ยืมเพื่อนำไปลงทุนดังกล่าวได้เป็นอย่างดี ธุรกิจการเงิน ได้แก่ ธนาคารพาณิชย์ ธนาคารออมสิน ธนาคารเพ่อการส่งออกและนำเข้า บรรษัทเงินทุนอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย ธนาคารพัฒนาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม กองทุนหมู่บ้าน และบริษัทประกันภัย เป็นต้น

2.7  ธุรกิจบริการ(Services)

     

 ธุรกิจบริการเป็นองค์กรที่ทำหน้าที่ผลิตการบริการ เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคในการอำนวยความสะดวกสบายให้แก่ผู้บริโภค เช่น บริการขนส่ง การสื่อสาร ธุรกิจโรงแรม การท่องเที่ยว โรงพยาบาล โรงภาพยนตร์ ภัตตาคาร สถานบันเทิงต่างๆ ร้านซักรีด ร้านถ่ายรูป สถานเสริมความงาม ฯลฯ

2.8  ธุรกิจอื่น  ๆ

 

ธุรกิจลักษณะอื่นๆ เป็นธุรกิจที่นอกเหนือไปจากธุรกิจดังกล่าวข้างต้น ได้แก่ ผู้ประกอบการอาชีพอิสระต่างๆ เช่น แพทย์ ครู เภสัชกร วิศวกร สถาปนิก จิตรกร ประติมากร เป็นต้น

           

   ธุรกิจมีหน้าที่ตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคให้ได้รับความพึงพอใจสูงสุด  เริ่มจากการผลิตสินค้าหรือบริการ  จนสินค้าถึงมือผู้บริโภคคนสุดท้าย  ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ยุ่งยากซับซ้อน  ผู้ประกอบการจะต้องดำเนินงานให้เกิดประโยชน์แก่องค์กรมากที่สุด  หน้าที่ของการประกอบธุรกิจมีดังนี้

3.1  หน้าที่ด้านการผลิต

      การผลิต เป็นกิจกรรมหลักของธุรกิจการผลิตและธุรกิจอุตสาหกรรม ซึ่งทำให้เกิดสินค้าและบริการ เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค นอกจากนี้ยังรวบถึงการเลือกทำเลที่ตั้งโรงงาน การติดตั้งเครื่องจักร การซื้อวัตถุดิบ การดำเนินการผลิต การเก็บรักษาสินค้า ตลอดจนหน้าที่ในการให้บริการและอำนวยความสะดวกต่างๆ ให้แก่ผู้บริโภค

3.2  หน้าที่ด้านการตลาด

      การตลาด เป็นกิจกรรมต่างๆ ที่ทำให้สินค้าหรือบริการเคลื่อนย้ายจากผู้ผลิตไปสู่ผู้บริโภค ซึ่งได้รับความพึงพอใจด้วยการจำหน่ายจ่ายแจกและกระจายสินค้าได้อย่างรวดเร็วเพื่อให้สามารถแข่งขันในตลาดได้  ผู้ประกอบการมีหน้าที่จัดการเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ การกำหนดราคาการเลือกช่องทางจัดจำหน่าย การขนส่ง การเก็บรักษาสินค้าและการส่งเสริมการตลาด เป็นต้น

3.3  หน้าที่ด้านการเงิน

      ธุรกิจจะเริ่มต้นและเจริญก้าวหน้าได้อย่างต่อเนื่องขึ้นอยู่กับฐานะทางการเงินของธุรกิจนั้นๆ หากบุคคลที่เกี่ยวข้องจัดการด้านการเงินให้มีความสัมพันธ์กันระหว่างรายรับและรายจ่ายแล้วจะลดปัญหาด้านการเงินลงได้ หน้าที่ด้านการเงินหมายรวมถึงการจัดหาเงินทุน การเก็บรักษา การใช้เงินทุนอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อให้ธุรกิจมีเงินทุนหมุนเวียนที่เหมาะสมเป็นการสร้างสภาพคล่องทางการเงินให้แก่กิจการ

3.4  หน้าที่ด้านข้อมูลข่าวสาร

      ปัจจุบันการดำเนินธุรกิจจะประสบความสำเร็จได้หรือไม่นั้นย่อมอาศัยข้อมูลข่าวสารทางธุรกิจเป็นหลัก โดยมุ่งสื่อสารอย่างรวดเร็วและแม่นยำ ในยุคโลกาภิวัตน์ ข่าวสารทางธุรกิจสำหรับผู้ประกอบการจะต้องศึกษาค้นคว้าผ่านสื่อต่างๆ ได้มากมาย เช่น หนังสือพิมพ์ ทางธุรกิจ วารสารอุตสาหกรรม โทรทัศน์ และอินเตอร์เน็ต เป็นต้น

      นอกจากนี้มีหน้าที่อื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจ เพื่อให้ธุรกิจดำเนินกิจการไปได้ด้วยดี จำเป็นต้องมีกิจกรรมต่างๆ มากมาย ซึ่งทำหน้าที่ปรับปรุงและประสานงาน ได้แก่ หน้าที่จัดการทั่วไป การเก็บรักรวบรวมข้อมูลเพื่อธุรกิจ ฯลฯ

  การดำเนินธุรกิจให้ประสบความสำเร็จได้นั้นอาศัยปัจจัยหลายประการ  คุณสมบัติของผู้ประกอบการเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพัฒนาตนให้เหมาะสมกับงานอาชีพ  คุณสมบัติของผู้ประกอบธุรกิจที่สำคัญได้แก่

4.1  มีความสนใจและความชอบในธุรกิจ(Business Aptitude) 

      ผู้ประกอบธุรกิจที่ประสบความสำเร็จได้นั้นจะต้องเป็นผู้ที่สนใจและชอบในธุรกิจของตนเองและธุรกิจอื่น  ตลอดจนสภาพแวดล้อม  หากบุคคลเหล่านั้นมีความสนใจและชอบในธุรกิจแล้ว  ย่อมเกิดความมุ่งมั่นที่จะทำงานให้ประสบความสำเร็จอย่างแท้จริงในระยะเวลาที่รวดเร็ว

4.2  มีภาวะผู้นำ(Leadership) 

      ผู้ประกอบธุรกิจต้องมีลักษณะผู้นำ  เป็นผู้รอบรู้  ทันโลกทันสมัย  เป็นผู้ใฝ่รู้ใฝ่เรียน  มีจิตวิทยาในการทำงาน  สามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้เป็นอย่างดี  มีความมานะอดทนและเพียรพยายามที่จะกระตุ้นให้ผู้ร่วมงานได้แสดงศักยภาพ  สามารถปกครองและครองใจผู้ร่วมงาน  มีความมั่นใจในตนเอง  สามารถแก้ไขปัญหาได้ ฯลฯ

4.3  มีความรู้และความชำนาญ(Willingness to Take Risk) 

      ผู้ประกอบธุรกิจต้องมีคุณสมบัติกล้าในการตัดสินใจที่จะลงทุนและมีความเสี่ยง  นอกเหนือจากการมีกำลังกาย  กำลังใจ  กำลังความคิด  และมีเงินทุนแล้วเท่านั้นยังไม่เพียงพอสำหรับการประกอบธุรกิจ  แต่จะต้องมีความตั้งใจอย่างแท้จริงที่จะลงทุน  มีความกล้าที่จะเสี่ยงกับการขาดทุนด้วยความรอบคอบ  สามารถแก้ไขปัญหาได้ทันเหตุการณ์  และพร้อมที่จะยอมรับความสำเร็จและความล้มเหลวที่อาจจะเกิดขึ้นด้วยความเต็มใจ

4.4  มีความรู้และความชำนาญ(Knowledge and Skill) 

      ผู้ประกอบธุรกิจต้องเป็นบุคคลที่มีความรู้เกี่ยวกับงานในหน้าที่หรือธุรกิจที่ทำ  มีความรอบรู้เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทางธุรกิจ  เช่น  สภาพเศรษฐกิจ  คู่แข่งขัน  ความเปลี่ยนแปลงของผู้บริโภค  ฯลฯ  นอกจากนี้ต้องมีทักษะหรือความชำนาญในงานอาชีพ  มีการเรียนรู้และสั่งสมประสบการณ์จนเกิดความชำนาญอย่างแท้จริงสามารถบอกสอนพนักงานหรือเจ้าหน้าที่ได้อย่างดี

4.5  มีทักษะการตัดสินใจ(Decision Making Skill) 

      การเป็นนักวิเคราะห์และตัดสินใจได้ถูกต้องรวดเร็วโดยเฉพาะการตัดสินใจเกี่ยวกับการลงทุน  การเสี่ยงภัยทางธุรกิจและการบริหารงานต้องใช้วิจารณญาณด้วยความสุขุม  รอบคอบจะนำมาซึ่งความสำเร็จสู่ธุรกิจ  การตัดสินใจที่ดี  คือ  การเลือกวิธีการที่ดีที่สุดจากทางเลือกหลาย ๆ ทาง  ย่อมเป็นการประเมินสถานการณ์ทางธุรกิจได้อย่างฉลาด

4.6  มีความยืดหยุ่น(Flexibility) 

      ผู้ประกอบธุรกิจต้องเกี่ยวข้องกับปัจจัยต่าง ๆ อยู่ตลอดเวลา  หากมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นย่อมมีผลกระทบต่อธุรกิจ  ต้องยอมรับสภาพที่เกิดขึ้น  พยายามหาทางแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นโดยไม่ท้อถอย  เป็นการปรับตัวให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

4.7  มีความทันสมัย(Updateness) 

      ผู้ประกอบธุรกิจต้องมีความคิดสร้างสรรค์  คิดหาวิธีการใหม่  ๆ  มาใช้กับธุรกิจด้วยการติดตามข่าวสารข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม  การเมือง  กฎหมาย  ตลอดจนเทคโนโลยี  การนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยมาใช้ประกอบธุรกิจจะมีความเจริญก้าวหน้าเพื่อเพิ่มศักยภาพทางธุรกิจให้มากยิ่งขึ้น

4.8  มีจริยธรรม(Ethics) 

      ผู้ประกอบธุรกิจจะต้องมีคุณธรรม  จริยธรรมทางธุรกิจ  มีความมุ่งมั่นและตั้งใจจริงที่จะสร้างประโยชน์ให้กับลูกค้า  มีความซื่อสัตย์ต่อลูกค้า  มีความยุติธรรมต่อพนักงานไม่เอารัดเอาเปรียบ  และให้ความช่วยเหลือสังคมต่อลดจนเอาใจใส่สิ่งแวดล้อม

4.9  เป็นนักบริหาร(Excutive) 

      ผู้ประกอบธุรกิจต้องพัฒนาตนเองอยู่ตลาดเวลา มีความคิดริเริ่ม สร้างสรรค์และพัฒนางานอยู่ตลอดเวลา เพื่อความสำเร็จและความอยู่รอดขององค์กร ขณะเดียวกันต้องเป็นบุคคลที่มีความรู้ความเข้าใจ และนำหลักการบริหารไปดำเนินงานตามขั้นตอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ธุรกิจเป็นหน่วยหนึ่งของสังคม  การดำเนินงานของธุรกิจเกี่ยวข้องกับบุคคลหลายฝ่ายในลักษณะของการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน  ซึ่งอาจจะส่งผลกระทบต่อธุรกิจได้ทุก  ๆ  ด้าน  เพื่อให้การดำเนินงานของธุรกิจเป็นไปตามเป้าหมาย  ธุรกิจจำเป็นต้องให้ความสนใจและรับผิดชอบต่อสังคม ดังนี้

5.1  ความรับผิดชอบของธุรกิจต่อสังคมภายใน

      สังคมภายในของธุรกิจ  ได้แก่  เจ้าของกิจการหรือผู้ถือหุ้น  ผู้บริหารและลูกจ้างหรือพนักงาน  ความรับผิดชอบของธุรกิจมีดังนี้

      5.1.1  ความรับผิดชอบต่อเจ้าของกิจการหรือผู้ถือหุ้น ด้วยการดำเนินงานอย่างมีประสิทธิภาพมุ่งผลประโยชน์สูงสุดให้กับกิจการ  และมีผลกำไรจากการดำเนินงานเพียงพอแก่การจัดสรรให้กับเจ้าของกิจการหรือผู้ถือหุ้นในอัตราที่พึงพอใจ  และมีผลกำไรบางส่วนสะสมไว้สำหรับขยายกิจการในอนาคตด้วย

      5.1.2  ความรับผิดชอบต่อผู้บริหาร ด้วยการจ่ายเงินเดือนและค่าตอบแทนในรูปของสวัสดิการต่าง ๆ ที่เหมาะสม  เพื่อเป็นแรงจูงใจและสร้างความมั่นคง  ตลอดจนเป็นการกระตุ้นและสนับสนุนให้เกิดความเจริญก้าวหน้าในการทำงาน

      5.1.3  ความรับผิดชอบต่อลูกจ้างหรือพนักงาน การจ่ายเงินเดือนและค่าจ้างให้กับลูกจ้างหรือพนักงานในอัตราที่เหมาะสม  และจัดสวัสดิการต่าง ๆ  เช่น  เงินค่าเช่าบ้าน  ค่าการศึกษาบุตร  ค่ารักษาพยาบาล  ฯลฯ  ย่อมเป็นการสร้างขวัญและกำลังใจ  มีความมั่นคงในการทำงาน  และยังเป็นการสร้างความจงรักภักดีของพนักงานให้มีต่อองค์กรด้วย

5.2  ความรับผิดชอบของธุรกิจต่อสังคมภายนอก

      สังคมภายนอกของธุรกิจ  ได้แก่  ลูกค้า  เจ้าหนี้  คู่แข่งขัน  รัฐบาล  สาธารณชนและสิ่งแวดล้อม  ความรับผิดชอบของธุรกิจ  มีดังนี้

      5.2.1  ความรับผิดชอบต่อลูกค้า หน้าที่สำคัญของธุรกิจ  คือ การตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคหรือลูกค้าทุก ๆ ด้าน  ด้วยการผลิตสินค้าและบริการที่มีคุณภาพ  บริการด้วยความรวดเร็ว  ในราคาและสถานที่ที่เหมาะสม  ย่อมนำมาซึ่งความสำเร็จของธุรกิจได้

      5.2.2  ความรับผิดชอบต่อเจ้าหนี้ การดำเนินธุรกิจจากการนำเงินออมส่วนตัวมาลงทุนแล้วเพื่อให้ธุรกิจเกิดความคล่องตัวในการทำงาน  ผู้ประกอบการจำเป็นต้องกู้ยืมเงินจากสถาบันการเงินต่าง ๆ เช่น  ธนาคารพาณิชย์  บรรษัทเงินทุนอุตสาหกรรม  หรือแหล่งเงินทุนต่าง  ๆ  ล้วนคือเจ้าหนี้ของกิจการ  ธุรกิจต้องรับผิดชอบด้วยการจ่ายดอกเบี้ยและเงินต้นคืนในระยะเวลาที่กำหนด  ตรงต่อเวลา ซื่อสัตย์  มีความรับผิดชอบ  คุณสมบัติเหล่านี้ย่อมสร้างความเชื่อถือ  ความศรัทธาและความไว้วางใจต่อเจ้าหนี้และบุคคลภายนอก  ซึ่งจะมีผลต่อการจัดหาแหล่งเงินทุนในอนาคตได้เป็นอย่างดี

      5.2.3  ความรับผิดชอบต่อคู่แข่งขัน ผู้ประกอบธุรกิจเป็นส่วนหนึ่งของสังคม  การปฏิบัติตนเคารพกฎเกณฑ์ของสังคมและอุตสาหกรรมที่กำหนดร่วมกันระหว่างองค์กรต่าง ๆ จึงเป็นหน้าที่ของทุกคนต้องยึดถือและปฏิบัติ  เช่น  ไม่โจมตีคู่แข่งขัน  ไม่ละเมิดลิขสิทธิ์  ฯลฯ

      5.2.4  ความรับผิดชอบต่อรัฐบาล ธุรกิจต้องให้ความร่วมมือกับภาครัฐ  ด้วยการปฏิบัติตนตามกฎหมายและระเบียบของสังคมด้วยการเสียภาษีอากรอย่างถูกต้อง  ดำเนินธุรกิจถูกกฎหมายและรักษาสภาพแวดล้อม เป็นต้น

      5.2.5  ความรับผิดชอบต่อสาธารณชน การสร้างความรู้สึกและทัศนคติที่ดีต่อธุรกิจให้เกิดขึ้นแก่สาธารณชนเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งในปัจจุบัน  เพราะสาธารณชนคือลูกค้าซึ่งมีผลต่อความสำเร็จของธุรกิจดังนั้นธุรกิจจึงควรมีส่วนร่วมในการสร้างสรรค์สังคมและอุทิศตนแก่สังคม  เช่น  การรักษาสภาพแวดล้อม  การรณรงค์ความสะอาด  การบริจาคเงินเพื่อสาธารณประโยชน์  การให้ทุนการศึกษา  การสร้างสะพานลอย  ฯลฯ 

      5.2.6  ความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม ปัจจุบันสภาพสังคมเปลี่ยนแปลงไป  โดยเฉพาะที่อยู่อาศัยที่ผู้คนหนาแน่นเกิดชุมชนแออัด  ก่อให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมเป็นพิษ  เช่น  น้ำเสีย  อากาศเป็นพิษ  สิ่งปฏิกูลต่าง ๆ การจราจรติดขัด  และเกิดโรคำภัยไข้เจ็บ  สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ล้วนเกิดจากการขาดความรับผิดชอบของธุรกิจ  ซึ่งก่อให้เกิดผลเสียแก่สังคมและประชาชนทั่วไป  ธุรกิจควรเกิดจิตสำนึกและตระหนักถึงผลกระทบที่สังคมจะได้รับจากการดำเนินงาน  ไม่ควรคำนึงถึงผลประโยชน์ของตนเองแต่เพียงฝ่ายเดียว  แต่จะต้องหาแนวทางและมาตรการป้องกันแก้ไขสิ่งแวดล้อมเหล่านี้ให้ดีขึ้นเพื่อให้สังคมน่าอยู่น่าอาศัย  เช่น  การสร้างบ่อบำบัดน้ำเสีย  การละระดับเสียงในโรงงาน  การตรวจสุขภาพพนักงาน  การะบายความร้อนในโรงงาน  เป็นต้น

1. ด้านความรู้ (K)

    1) อธิบายความหมายความสำคัญและวัตถุประสงค์ของธุรกิจได้

2.  ด้านทักษะ/กระบวนการ (P)

     1) วิเคราะห์ลักษณะของธุรกิจและคุณสมบัติของผู้ประกอบธุรกิจนั้น ๆ ได้

     2) บ่งชี้ ความรับผิดชอบของการประกอบธุรกิจต่อสังคมได้

3.  ด้านคุณลักษณะอันพึงประสงค์ (A)

     1) นำแบบอย่าง ความรับผิดชอบต่อหน้าที่มาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้

มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับ ความหมายและความสำคัญของธุรกิจ ลักษณะของการประกอบธุรกิจ หน้าที่ของการประกอบธุรกิจ คุณสมบัติของผู้ประกอบธุรกิจ และความรับผิดชอบของธุรกิจต่อสังคม

http://krusuranart.com/index.php/2011-11-24-13-35-31